Bir önceki yazımda bahsetmiştim instagram bağımlılığımdan, bugün instagram hesabımı dondurdum. Sildiğim whatsappı tekrar yükledim ama 😦 mecbur kaldım çünkü işle ilgili grup vardı. Tabi ben saman alevi gibi hareket ettiğim için başta bunları hesap edemedim. Sonra paşa paşa tekrar yüklemek zorunda kaldım. Ama instagram yok. 72 saat süre verdim kendime. Kendimi uzaklaştırmak istiyorum bunlardan. Sanırım akıllı telefon detoksu deniyor buna. Niyet ettim bu detoksu uygulamaya. …
Bu detoksla birlikte oluşan boşluğu doldurmak için planlarımı yaptım. Uzun zamandır alışveriş listesine kaydettiğim kitapları aldım. Elimdeki bir kumaşa model beğendim. Yarın onu keseceğim. Yapılacaklar listesi çok uzun. Bir sürü şey yapmak istiyorum. Üretmek istiyorum. Kiminin canı çikolata tatlı çeker benim canım ise üretmek istiyor. Basit bir kitap ayracı bile yapmak beni çok mutlu ediyor. Minik hediyelikler hazırlamak istiyorum. Kafamın içinde çok fazla proje var. Sırayla yapacağım hepsini.
Bir de bu akşam Berat öyle birşey yaptı ki utançtan yer yarılsa dedim. Whatsapptan son sohbet kısmındaki herkese birşeyler yazıp göndermiş. Hatta iş grubuna ses kaydı göndermiş. Herkese açıklama yaptım ama çokta utandım. Düşündükçe bile yüzümü ateş basıyor. Alışkın değilim böyle kazalara. Ne yapacağımı bilemez halde panik yapıyorum. Neyse ki bunun basit birşey olduğuna, herkesin başına gelebileceğine inandırdı beni de rahatlattı sağolsun.
Ve ben yine konuyu devam ettiremiyorum. Herkese güzel günler diliyorum.
Yaş Bunalımı 